اتساع واژن
اتساع واژن
Blog Article
ساختار واژن
درجه آژنزی واژن (فقدان جزئی یا کامل واژن) متغیر است و درمان‌های پزشکی و جراحی مختلفی در دسترس است. واژن، به خصوص در افراد جوان، از بافت الاستیکی تشکیل شده است که اگر تحت فشار کافی و ثابت قرار گیرد، می توان آن را مدل کرد تا زمانی که به اندازه کافی طولانی شود که امکان مقاربت جنسی واژینال نفوذی را فراهم کند. دیواره واژن در واقع از 3 لایه تشکیل شده است که هر لایه حاوی الیاف الاستیک یا سلول های ماهیچه صاف است که به راحتی قابل کشش هستند.برای اطلاع از هزینه تنگ کردن واژن در تهران اینجا کلیک کنید.
درمان دارویی آژنزی واژن
بر اساس جدیدترین توصیه های بین المللی، اگر فرد مبتلا به آژنزی واژینال پس از بلوغ علاقه مند به مقاربت نفوذی واژینال باشد، اولین خط درمان، گزینه غیر جراحی اتساع واژن است، زیرا در بیش از 90 سال موفقیت آمیز است. 96 درصد موارد درمان باید شخصی سازی شود و پیشنهاد شود یا زمانی شروع شود که فرد تمایل و تمایل به انجام آن را داشته باشد. یک مسیر حمایت روانی نیز باید همیشه ارائه شود.
اتساع واژن شامل چه مواردی است؟
اتساع واژن شامل استفاده از کیت مخصوصی است که به راحتی در داروخانه ها یا آنلاین یافت می شود. این کیت حاوی گشادکننده هایی با کالیبر و طول افزایشی است. پس از آموزش توسط پزشکان متخصص، فرد به استفاده از آنها در خانه و به تنهایی ادامه می دهد. ژل یا روان کننده های مبتنی بر آب برای تسهیل وارد کردن دیلاتور تجویز می شوند.
پزشکان وضعیت زنان را توصیه می کنند، احتمالاً از ناحیه کمر حمایت می کنند. باید به فرد آموزش داده شود که محل داخل واژن (ورودی واژن) را پیدا کند تا از وارد کردن گشادکننده در دهانه مجرای ادرار و ایجاد آسیب به مجرای ادرار جلوگیری شود. برای استفاده مؤثر، دیلاتور باید با تمایل مستقیم به سمت راست روده/دنباله، به دنبال روند طبیعی واژن، در گودی واژن قرار داده شود. فشار اعمال شده باید "ناراحتی" قابل تحملی ایجاد کند. هنگامی که "ناراحتی" فروکش کرد، فرد باید به یک گشادکننده بزرگتر روی آورد.
هیچ برنامه استانداردی وجود ندارد، اما نتیجه نهایی در واقع به تعداد دفعات استفاده از گشادکننده ها بستگی دارد: استفاده مداوم، حتی روزانه، منجر به نتایج بهتر در مدت زمان کوتاه تری (3-6 ماه) می شود. پزشکان انجام این تمرینات را 1-3 بار در روز به مدت 10 تا 30 دقیقه توصیه می کنند (تکرار آن مهمتر از مدت زمان در نظر گرفته می شود).
هنگامی که به یک طول واژن رضایت بخش رسید، حفظ آن به همان اندازه حیاتی است. فعالیت جنسی نفوذی به حفظ و بهبود نتایج کمک می کند.
حمایت کادر پزشکی بسیار مهم است. آنها باید در دسترس باشند تا هرگونه شک و تردید را از بین ببرند یا برای آموزش مکرر به فرد کمک کنند تا بدون ترس با این مسیر صمیمی و ظریف روبرو شود. همچنین ضروری است که روی حمایت روانی حساب کنید.
تعریف میزان موفقیت
همانطور که قبلاً گفتیم، ادبیات موجود نشان می دهد که اتساع واژن می تواند در 90 تا 96 درصد موارد به موفقیت آناتومیکی و عملکردی دست یابد. اگرچه برخی مطالعات طول واژن را حداقل 6 سانتی متر به عنوان موفقیت آناتومیک تعریف می کنند، بهترین تعریف موفقیت واژنی است که فعالیت جنسی راحت و نفوذی را تضمین می کند. باز هم، بهترین معیار، راحتی و رضایت خود شخص است. از آنجایی که طول خاصی برای موفقیت عملکردی وجود ندارد، افرادی که حتی با حداقل فرورفتگی واژن دارند باید تشویق شوند که از اتساع به عنوان اولین درمان استفاده کنند.
عوامل زیادی بر میزان موفقیت تکنیک تأثیر می گذارد. فرد باید انگیزه بالایی داشته باشد و تنها زمانی که از نظر احساسی و جسمی آماده باشد، فرآیند گشاد شدن واژن را آغاز کند. آنها باید توسط یک تیم قابل اعتماد، آموزش دیده و چند رشته ای حمایت شوند که مشاوره و آموزش مناسب در مورد استفاده از گشادکننده های واژن ارائه می دهند. دلایل متعددی برای شکست اتساع وجود دارد و بیشتر آنها آناتومیک نیستند. انگیزه پایین، عوامل اجتماعی-فرهنگی، درک محدود از تشخیص و آناتومی، سن کم، دانش ناکافی از فرآیند اتساع، فقدان حریم خصوصی/محیط راحت، و توانایی محدود برای شرکت در بازدیدهای بعدی می تواند بر نتایج تأثیر منفی بگذارد.
عوارض
عوارض جانبی گزارش شده از اتساع واژن نادر است (کمتر از 1% موارد) و شامل علائم ادراری (اورتریت، سیستیت، بی اختیاری ادرار)، خونریزی (ساییدگی واژن/ضایعات مجرای ادرار) و درد است. در صورت بروز این علائم، معاینه زنان برای ارزیابی ضایعات و آموزش مجدد فرد در استفاده از دیلاتورها لازم است. اختلالات دفع ادرار و واژینیسموس نیز باید ارزیابی شوند. راه حل ها آسان هستند و شامل استراحت تا زمان بهبودی ضایعه، استفاده از روان کننده بیشتر، تغییر به یک گشادکننده نرم تر است.
مزایا و معایب
هیچ ضرر واقعی درمان محافظه کارانه تا به امروز ظاهر نشده است: در مقایسه با جراحی، بی‌تردید ایمن‌تر است، زیرا جراحی از هر نوعی همیشه خطراتی را به دنبال دارد. در این مورد، عوارض خاص فیستول وزیکوواژینال/رکتوواژینال، سوراخ شدن مثانه، اسکارهای کلوئیدی و بهبود غیر طبیعی محل پیوند پوست است. همچنین گزارشاتی مبنی بر بدخیمی در نئوواژینوپلاستی جراحی وجود دارد، اما در مورد روش غیر جراحی هرگز.